“Disa prej tyre thonë se ne jemi të sëmurë, ose të çmendur, dhe disa prej tyre mendojnë se ne jemi gjërat më të mrekullueshme, më të veçanta në tokë.” – Venus Xtravaganza
Venus Xtravaganza, e lindur me 22 maj 1965, ishte midis fëmijëve legjendarë të skenës së ballove drag në New York City të paraqitur në dokumentarin e vitit 1990 “Paris is Burning”.
Venus, një grua trans që mbështetej në punën e seksit, u vra nga një klient para se të përfundonte dokumentari; Vdekja e saj hodhi dritë mbi kërcënimin e përhershëm të dhunës me të cilën përballen gratë trans, dhe veçanërisht gratë trans me ngjyrë, në SHBA.
Venus, e cila la shtëpinë si e re, u pranua në Shtëpinë Xtravaganza në 1983, dhe ajo shpejt bëri një emër për veten e saj në kulturën e ballove në Harlem. Në atë skenë, ku siç shprehet një shkrimtar, “joshja e kostumit, modës së lartë, statusit dhe pasurisë së kombinuar kanë formuar një botë të dashurisë dhe pranimit,” ambiciet e Venusit për të gjetur një burrë të pasur ishin brenda status quo-së.
Por, siç theksojnë një numër i teoricienëve queer, Venus artikuloi ëndrrat e saj në një mënyrë që theksonte në mënyrë unike pabarazitë e të ardhurave me të cilat përballen gratë trans me ngjyrë: “Do të doja të isha një vajzë e bardhë e pasur e llastuar,” tha ajo. “Ata marrin atë që duan, sa herë që dëshirojnë. Ata nuk duhet të vuajnë nga financat, gjërat e këndshme, rrobat e këndshme dhe nuk e kanë atë si problem.”
Në librin e saj të vitit 1993, “Trupat që kanë rëndësi: Në kufijtë diskursivë të “seksit “, teoricientja e gjinisë Judith Butler diskutoi” Paris is Burning”, dhe posaçërisht Venusin, si ilustruese e natyrës interpretuese të gjinisë, racës dhe klasës; Puna e Butlerit frymëzoi kritikë akademike që çuan në një diskutim të vazhdueshëm në lidhje me kryqëzimin e dhimbshëm të normave dhe paragjykimeve me të cilat njerëzit trans dhe me gjini jo-konfirmiste janë të detyruar të përballen.
Venus Xtravaganza u vra në 21 Dhjetor 1988; ajo ishte 23 vjeç. Vrasja e saj mbetet e pazgjidhur.