Historia e Akilit dhe Patroklit në luftën kundër Trojanëve, nga Iliada e Homerit
Për shkak të zemërimit të tij për të qenë i çnderuar nga Agamemnoni, Akili zgjedh që të mos marrë pjesë në betejë. Ndërsa vala e luftës kthehet kundër Akejve, Patrokli e bind Akilin që ta lejojë atë të udhëheqë ushtrinë e Mirmidonës duke veshur parzmoren e Akilit. Patrokli mundi forcat e Trojës, por vritet në betejë nga Hektori.
Lajmi për vdekjen e Patroklit arrin te Akili dhe e hedh atë në hidhërim të thellë. Akili që ishte gjithmonë i patundur dhe i pathyeshëm agonizon, duke prekur trupin e vdekur të Patroklit, duke u lyer me hirin e tij dhe agjëron. Zemërimi që vjen nga vdekja e Patroklit bëhet motivimi kryesor për Akilit që të kthehet në fushën e betejës.
Ai kthehet në betejë me qëllimin e vetëm për hakmarrjen e vdekjes së Patroklit duke vrarë Hektorin, pavarësisht nga një paralajmërim se duke bërë kështu do t’i kushtonte jetën e tij. Pas mposhtjes së Hektorit, Akili e tërheq trupin e tij nga këmbët prapa qerres së tij.
Natyra ekzakte e marrëdhënies së Akilit me Patroklin ka qenë e shumëdiskutuar si në periudhën klasike, ashtu edhe në kohët moderne. Tek Iliada, shfaqet si modeli i një miqësie të thellë dhe besnike. Homeri nuk lë të kuptohet që Akili dhe miku i tij i ngushtë ishin të dashur.
Pavarësisht se nuk ka prova direkte në tekstin e Iliadës, se këta të dy ishin dashnorë, kjo teori është shprehur nga disa autorë të mëvonshëm. Komentatorët, nga antikiteti deri në kohët moderne e kanë interpretuar këtë marrëdhënie përmes këndvështrimit të kulturës së tyre.
Në Athinën e shekullit 5 p.e.s. kjo lidhje e fortë shihej në dritën e zakonit grek të pederastisë. Tek Simpoziumi i Platonit, pjesëmarrësit në një dialog për dashurinë supozojnë se Akili dhe Patrokli ishin një çift; Fedrusi argumenton se Akili ishte më i riu dhe më i pashmi, pra ishte i dashuri dhe Patrokli i dashuruari pas tij. Por në greqishten e lashtë nuk kishte fjalë që dallonin heteroseksualin dhe homoseksualin.