Banda e shenjtë homoseksuale e Thebës
Për shekuj me radhë, Sparta ishte fuqia dominuese ushtarake në Greqinë e lashtë. Trajnimi i tyre rigoroz dhe disiplina e forcuar në betejë bënë dhe rënien e shteteve rivale. Megjithatë, ajo mori vetëm një risi të vogël për të thyer më në fund mitin e pamposhtësisë së Spartanit. Toka e Thebes ishte në rrugën e luftës dhe ajo që mund të ketë munguar në ngurtësinë e përjetshme të ushtrisë Spartane.
Banda e shenjtë e Thebës ishte një grup ushtarësh elitësh, të cilët ishin homoseksualë.
Gjenerali Gorgidas formoi grupin duke e ditur se “një grup i forcuar nga miqësia e bazuar në dashuri kurrë nuk duhet të prishet” dhe askush nuk do të dëshironte të turpërohej në betejë para dashnorit të tij.
Në 371 BC, Spartanët takuan Bandën e shenjtë të Thebës në fushat e Lectra. Në vend që të shpërndante forcat e tij në mënyrë që burrat të formonin radhët e një niveli të barabartë, kreu i ushtrisë Theban, Epaminondas, e bëri krahun e majtë të betejës më të fortë.
Ky krah i majtë, e cili përfshinte Bandën e shenjtë të Thebës, goditi fort dhe vazhdoi të ecte derisa ata plagosën pë vdekje mbretin spartan. Miti i ushtrisë të pamposhtur të Spartës nuk ishte më.
Në Athinë në shekullin e pestë p.e.s, u quajt si krejtësisht e natyrshme që burrat të tërhiqen nga burrat. Sigurisht që ka një numër të madh të dokumenteve letrare dhe artistike që tregojnë se kjo ishte një praktikë e zakonshme, të paktën mes klasave të sipërme.