Tu e lexu qitash
Virusi i lisë së majmunit po prek burrat queer, por nuk ka të bëjë fare me të qenit queer

Virusi i lisë së majmunit po prek burrat queer, por nuk ka të bëjë fare me të qenit queer

Organizata Botërore e Shëndetësisë (OBSH-ja) ka pranuar më shumë se 35.000 raportime të rasteve të infektimit me virusin e lisë së majmunit në 92 shtete të botës. Prej tyre, 12 persona kanë vdekur.

Ditë më parë, përhapja e lisë së majmunit është shpallur emergjencë shëndetësore globale nga OBSH-ja. Më shumë se 90 për qind e rasteve me linë e majmunëve janë burra, të cilët kanë marrëdhënie seksuale me partnerë të ndryshëm.

Rastet e hershme të identifikuara të këtyre rasteve të lisë së majmunëve ishin përqendruar te meshkujt gejë dhe biseksualë, sipas Associated Press, e cila më vonë raportoi se zyrtarët e OBSH i kishin lidhur rastet me dy ngjarje queer në Evropë, njëra me festën e krenarisë së Ishujve Kanarie në Spanjë dhe tjetra një festival fetish belg i quajtur Darklands. Megjithëse OBSH thotë se shpërthimi po përhapet kryesisht përmes seksit dhe infeksionet mund të gjurmohen në atë që disa media e kanë përshkruar në mënyrë sensacionale si “seks në dy neja evropiane”, organizata është përpjekur të frenojë potencialin për mbulim homofobik duke u kujtuar njerëzve dy gjëra: Lija e majmunit nuk është një sëmundje seksualisht e transmetueshme – ajo përhapet nga kontakti shumë i ngushtë – dhe vetëm për shkak se një sëmundje prek një popullatë, nuk do të thotë që kjo popullatë duhet fajësuar.

Çfarë është Lija e majmunit?

Lija e majmunit është një nga disa viruse në gjininë Orthopoxvirus. Kjo gjini përfshin linë, e cila nuk ishte aspak e këndshme për t’u pasur.

Megjithëse lija u çrrënjos zyrtarisht në vitin 1980, lija e majmunëve vazhdon të jetë një shqetësim i vazhdueshëm i shëndetit publik kryesisht në Afrikën Qendrore dhe Perëndimore, që do të thotë se është injoruar kryesisht nga vendet perëndimore për shkak të racizmit sistemik (ndër arsye të tjera, por është e rëndësishme të theksohet se si racizmi është i përfshirë dhe manifestohet në shumë mënyra, të cilat shpesh pengojnë përpjekjet për të trajtuar ose përshkruar në mënyrë të përshtatshme shqetësimet e shëndetit publik në këto rajone, historikisht dhe aktualisht).

Në mënyrë klasike, lija e majmunit dihet se përhapet nga kontakti i ngushtë me personat e infektuar, qoftë nga transmetimi i aerosolit (pikat në ajër) ose nga kontakti i drejtpërdrejtë me lezione të lëkurës.

Kontakti me sipërfaqet e kontaminuara, si çarçafët ose veshjet, mund të jetë gjithashtu një burim i mundshëm transmetimi.

Periudha e inkubacionit, ose koha nga infektimi deri në shfaqjen e ndonjë simptome, mund të jetë diku nga 5 deri në 21 ditë.

Si rezultat, mund të kalojë pak kohë para se dikush të kuptojë se është i infektuar.

Simptomat e zakonshme të hershme përfshijnë ethe, dhimbje koke, ënjtje të nyjeve limfatike, dhimbje ose dhimbje muskulore dhe lodhje.

Zakonisht zhvillohet një skuqje, e cila mund të përfshijë fytyrën dhe pëllëmbët, si dhe pjesën e poshtme të këmbëve tuaja.

Kjo skuqje më pas shpërthen në pjesën e “lisë” të lisë së majmunit, në rendin e mëposhtëm:

Macules = Lezionet e sheshta

Papules = Lezionet e ngritura, të forta

Vezikulat = Lezionet e mbushura me lëng të pastër

Pustulat = Lezionet e mbushura me lëng të verdhë

Crusting = Lezionet janë me kore, si një zgjebe

Ju mund të merrni lezione në pjesën më të madhe të trupit tuaj, dhe kjo përfshin brenda gojës, qepallat tuaja (dhe nganjëherë sytë) dhe po, edhe organet gjenitale.

Këto lezione gjithashtu priren të lëndojnë dhe mund të zgjasin mesatarisht deri në tre deri në katër javë.

Pse lija e majmunëve po shfaqet papritur në kaq shumë vende të ndryshme, të gjitha menjëherë?

Për momentin, është e paqartë pse lija e majmunëve, nga të gjitha gjërat, ka shpërthyer menjëherë në vende të ndryshme në mbarë botën.

Megjithatë, ka disa teori aktuale.

Disa dyshojnë se njerëzimi mund të jetë bërë më i prekshëm ndaj sëmundjeve të tjera pas infeksionit(eve) COVID-19, si rezultat i ndikimit të njohur të COVID-19 në sistemin imunitar të njeriut – dhe potencialisht si rezultat i efekteve të tjera anësore të panjohura nga COVID-19 të cilat ende nuk janë identifikuar ose kuptuar plotësisht.

Të tjerë dyshojnë se vetë virusi i lisë së majmunit mund të ketë ndryshuar në një farë mënyre, me ndonjë mutacion të rëndësishëm që mund të jetë shkaktuar nga faktorë të lidhur me ndryshimet klimatike.

Ka disa që besojnë se çdo mutacion i tillë mund të jetë projektuar, ose qëllimisht ose ndryshe, si pjesë e ndonjë studimi shkencor ose pune laboratorike. (Vetëm për të qenë të qartë, nuk ka asgjë për momentin që sugjeron se kjo mund të jetë rasti, sido që të jetë.)

Çfarëdo që mund të ndodhë, situata është ende në zhvillim – Dhe është kritike që ne të mos bëjmë ndonjë supozim të shpejtë.

Ashtu si HIV/AIDS, lija e majmunëve nuk është një “sëmundje homoseksuale”.

Me rastet e hershme të konfirmuara që janë identifikuar kryesisht në mesin e MSM-ve (burra cisgjinorë gejë/burra cis që kryejnë marrëdhënie seksuale me meshkuj cis), tashmë ka pasur spekulime të dëmshme mediatike se aktiviteti seksual i gejëve mund të jetë mënyra kryesore e transmetimit.

Megjithatë, është e rëndësishme të kuptohen dy aspekte kritike të situatës:

E para është se meshkujt cisgjinorë gejë kanë më shumë gjasa të raportojnë ndonjë lezion të dyshimtë ose të ri të lëkurës.

Kjo ndodh sepse gjatë krizës së HIV/AIDS-it të viteve 1970/1980, Sarkomat e Kaposit u identifikuan nga komuniteti LGBTQ+ si një tregues fizik vizual se dikush kishte HIV/AIDS, shumë kohë përpara se ky të bëhej një tregues formal klinik i sëmundjes rreth vitit 1987.

Si rezultat, ky grup ka tendencë të kërkojë kujdes mjekësor për çdo lezion të lëkurës më herët se sa njerëzit e tjerë, pasi ekziston një kujtesë kulturore brenda komunitetit LGBTQ+ që ka rrënjosur thellë se – thënë thjesht – lezionet e lëkurës janë shpesh një tregues se diçka mund të jetë gabim seriozisht, dhe dikush mund të jetë seriozisht i sëmurë.

Dhe për shkak se mund të jetë e vështirë për dikë pa njohuri mjekësore ose trajnim specifik për kujdesin shëndetësor të bëjë dallimin midis një sarkome të Kaposit dhe një njollë që tregon një skuqje ose lezion të lisë së majmunit – dhe lija e majmunëve nuk do të ishte domosdoshmërisht supozimi i parë i askujt – mund të jetë disi e qartë pse meshkujt cis gej kanë përbërë shumicën e rasteve të konfirmuara aktualisht të lisë së majmunëve.

Gjëja e dytë që duhet mbajtur parasysh është se lija e majmunit mund të përhapet nga kontakti i ngushtë me një individ të infektuar.

Ky kontakt nuk duhet të ketë natyrë seksuale dhe mund të përfshijë prekjen e veshjeve (si p.sh. kur lani rrobat) ose prekjen e sendeve të tjera potencialisht të kontaminuara (si p.sh. një batanije që përdoret nga një person i infektuar).

Lija e majmunit mund të transmetohet gjithashtu duke marrë frymë në çdo pikë të infektuar të ajrit, zakonisht kur është në kontakt të ngushtë ose në afërsi me një individ të infektuar.

Kqyre edhe qito

Ndërsa sigurisht çdo lloj aktiviteti seksual llogaritet si kontakt i ngushtë, gej apo ndryshe, sigurisht që nuk është i vetmi lloj kontakti i ngushtë që mund të transmetojë lisë majmuni nga personi në person.

Është thelbësore të shmangen të njëjtat gabime të bëra gjatë krizës së HIV/AIDS-it dhe të parandalohen dëmtimet e panevojshme ndaj komunitetit LGBTQ+ thjesht duke mos nxituar në asnjë përfundim.

A ka ndonjë kurë apo trajtim për linë e majmunit?

Nuk ka shërim; Kohëzgjatja totale e sëmundjes (pas manifestimit të simptomave) priret të jetë mesatarisht tre deri në katër javë në total, dhe trajtimi në përgjithësi fokusohet në adresimin e çdo simptome (si dhimbje koke ose ethe) sa më shumë që të jetë e mundur.

Ndërsa vaksina kundër lisë dhe disa antivirale janë efektive kundër lisë së majmunit, vaksinimi rutinë i lisë u ndërpre për publikun e gjerë pas çrrënjosjes formale të lisë në 1980.

Si rezultat, shumica e njerëzve nën moshën 40 vjeç nuk do ta kenë bërë vaksinën kundër lisë në asnjë moment (me përjashtim të situatave të jashtëzakonshme siç janë ata që punojnë në profesione me rrezik të lartë të ekspozimit), dhe për rrjedhojë, shumicës së nën 40-ve u mungon çdo lloj imuniteti ndaj lisë së majmunit.

Organizata Botërore e Shëndetësisë e ka klasifikuar shpërthimin e përshkallëzuar të sëmundjes, dikur të rrallë, si emergjencë ndërkombëtare në muajin korrik; SHBA-ja e shpalli emergjencë kombëtare javën e kaluar.

Me vetëm një furnizim të kufizuar global të vaksinave, autoritetet po garojnë për ta ndaluar lirinë e majmunëve përpara se të rrënjoset si sëmundje e re.

Virusi nuk përhapet lehtë dhe ekziston vaksina. Mirëpo, ka vetëm rreth 16 milionë doza në dispozicion tani dhe vetëm një kompani e prodhon atë.

Javën e kaluar, shkencëtarët britanikë kanë treguar se kishte “shenja të hershme” që rastet e lisë së majmunëve në Britani – e cila dikur kishte shpërthimin më të madh në botë jashtë Afrikës – kishte arritur kulmin.

Gjithashtu mund të mos jetë e nevojshme të aplikohet fare ndonjë lloj vaksinimi i lisë në shkallë të gjerë, pasi mund të preferohet të vaksinohen vetëm ata që janë në rrezik më të lartë të ekspozimit nëse numri i përgjithshëm i rasteve të lisë së majmunëve mbetet relativisht i ulët.

Kontaktet e ngushta të individëve të infektuar (si p.sh. anëtarët e familjes ose shokët e dhomës) dhe punonjësit e kujdesit shëndetësor që kujdesen për çdo pacient të infektuar, për shembull, do të përfitonin më shumë nga vaksinimi.

Nëse numri i përgjithshëm i rasteve të konfirmuara të lisë së majmunëve vazhdon të rritet dhe mund të fillojë të paraqesë një shqetësim më të madh për shëndetin publik më të gjerë, atëherë një strategji më e përhapur vaksinimi mund të konsiderohet si një opsion i mundshëm.

Megjithatë, tani për tani, mbetet hamendja e kujtdo se ku do të shkojë situata nga këtu; Është e drejtë të thuhet se lija e majmunëve ka marrë botën në befasi dhe me ditët e para të COVID-19 ende të freskëta në kujtesën kolektive të njerëzimit, pak janë të gatshëm të rrezikojnë një krizë tjetër të mundshme të shëndetit publik.

Pra, çfarë mund të bëjmë?

Për momentin, mund të jetë më mirë që thjesht të ndiqni protokollet e ndjeshme të higjienës dhe të qëndroni të informuar – sado stresues që mund të jetë.

Tedros i OBSH-së ka rekomanduar që burrat në rrezik të infektimit me linë e majmunëve të konsiderojnë të bëjnë “zgjedhje të sigurta” dhe t’i reduktojnë partnerët e tyre seksualë “për momentin”.

Agjencia Britanike e Sigurisë Shëndetësore i ka këshilluar njerëzit që të kontrollojnë veten për lezione të lisë së majmunëve përpara se të kenë marrëdhënie seksuale ose të shkojnë në një ngjarje shoqërore, duke vënë në dukje se shumica e rasteve të vendit besohet të kenë origjinën në festivale, sauna dhe vende të tjera ku janë kryer marrëdhënie. Kushdo me lezione të lisë së majmunëve duhet të izolohet derisa të shërohet plotësisht, gjë që mund të zgjasë deri në tre javë.

© 2020 Dylberizm - Të gjitha të drejtat e rezervuara

Scroll To Top