“Engjëlli i Varrezave” Ruth Coker Burks
Në vitin 1984, kur Ruth Coker Burks ishte 25 vjeç dhe një nënë e re që jetonte në Arkansas. Ajo shpesh vizitonte një spital për t’u kujdesur për një mik me kancer.
Gjatë një vizite, Ruth vuri re se infermieret do të tërhiqeshin, të frikësuar për të hyrë në një dhomë, ku dera e saj ishte e mbyllur nga një qese të madhe të kuqe. Ajo pyeti pse dhe infermieret i thanë asaj se pacienti në atë dhomë kishte Sidën. Në një vizitë të përsëritur, duke parë qesen e madhe të kuqe në derë, Ruth vendosi të shpërfillte vërejtjet dhe hyri në dhomë.
Në krevat ishte një djalë i ri, i cili i tha Ruthit se donte të shihte nënën e tij para se të vdiste. Ajo u largua nga dhoma dhe u tha infermierëve, të cilët thanë: “Zemër, nëna e tij nuk vjen. Ai ka qenë këtu gjashtë javë. Askush nuk vjen! “Ruth e thirri nënë e tij, e cila refuzoi të vizitonte djalin e saj, të cilin e përshkroi si një” mëkatar “dhe tashmë i vdekur për të dhe se ajo nuk do të kërkonte edhe trupin e tij kur ai do vdes.
“U ktheva në dhomën e tij dhe kur eca, më tha:” Oh, nënë. E dija që do të vije “, dhe pastaj ai e ngriti dorën. Dhe çfarë do të bëja unë? Kështu që unë e mora dorën. Thashë, “Unë jam këtu, i dashur. Jam këtu “, tregoi ajo.
Ruth morri një karrige në krevatin e tij, bisedoi me të dhe ja mbajti dorën derisa vdiq 13 orë më vonë. Pasi më në fund gjetën një shtëpi funerali që do të bënte trupin e tij dhe duke paguar për kremosjen nga kursimet e veta, Ruth varrosi hirin e tij në varrezat e familjes së saj.
Pas këtij takimi të parë, Ruth u kujdes për pacientët tjerë. Ajo i merrte ata në kontrolla, ju merrte medikamente, aplikonte për ndihmë, mbante gjithashtu furnizime me barna të Sidës, pasi disa barnatore nuk i mbanin ato.
Puna e Ruthit u bë shumë e njohur në qytet dhe ajo mori ndihmë financiare nga klubet gej, “Ata do të organizonin një shfaqje drag në natën e së shtunës dhe këtu vinin paratë. Kështu do të blinim ilaçet, kështu paguanim qiranë. Nëse nuk do të kishte qenë për mbretëreshat drag, unë nuk e di se çfarë do të bënim “, tha Ruth.
Gjatë 30 viteve të ardhshme, Ruth u kujdes për mbi 1.000 njerëz dhe varrosi më shumë se 40 në parcelën e familjes së saj, shumica e të cilëve ishin burra homoseksualë, familjet e të cilëve nuk do të pranonin hirin e tyre.
Për këtë, Ruth është quajtur “Engjëlli i Varrezave”.